اردیبهشتگان یا «گلستان جشن» از جشنهای دوازدگانهٔ ماهانه ایران باستان است
روز سوم اردیبهشت ماه (اردیبهشت روز از اردیبهشت ماه) اردیبهشتگان برگزار می شود.
در گاهﺷماری زرتشتی، برج دوم هر سال خورشیدی و روز سوم هر برج به نام «اردیبهشت» است که یکی امشاسپندان است. این جشن از شمار جشنهای آتش است. زیرا این جشن در بزرگداشت «امشاسپنداردیبهشت» که نماد و فروزه‌اش آتش است و نگاهبان آتش و نور و روشنی است٬ برپا می شود.
بر اساس تطبیق گاهشماری زرتشتی با گاهشماری رسمی امروزین، دوم اردیبهشت خورشیدی، برابر با جشن اردیبهشتگان است. اما اگر گاهشماری امروزین معیار قرار گیرد٬ سوم اردیبهشت ماه تاریخ این جشن خواهد بود. نظر بیشتر کارشناسان این است که این جشن باید بنابر تقویم پیشرفته و دقیق امروزی برگزار شود و نه تقویم باستانی.
زمان برگزاری جشن اردیبهشتگان همزمان است با زمانی که در بسیاری از مناطق فلات ایران و کشورهای همسایه٬ گلها شکوفا شده‌اند. از این رهگذر، این جشن به نوعی جشن گلها نیز بدل شد. کوشیار گیلی در «زیج جامع» از آن با نام «گلستان جشن» یاد کرده است. همزمان با این جشن در بسیاری از کشورهای دنیا٬ «روز جهانی زمین» برگزار می شود.
ایرانیان زرتشتی در روز جشن اردیبهشتگان، لباس سپید رنگ می‌پوشند که نمایانگر پاکی و پاکیزگی و بی‌گناهی است و با سرهای پوشیده با کلاه یا روسری ِسپید ، به آدُریان (آتشکده اصلی هر شهر) میروند تا نیایش کنند و اهورامزدا را با خواندن اردیبشهت یشت و دیگر نیایشها سپاس گویند.
ارديبهشت را خويشكاری (وظيفه) اين است كه ديوان نهلد تا روان دروندان را در دوزخ به بيش از گناهی كه ايشان را است پادافراه كننده و (ديوان را) از ايشان باز دارد.
درباره آداب و رسوم مربوط به ارديبهشتگان اطلاعی در دست نيست اما مطابق جشنهای ديگر، ابوريحان بيروني به آن اشاره نموده است كه روز سوم ارديبهشت ماه ، ارديبهشت روز است و آن عيدی است كه ارديبهشتگان نام دارد، برای آنكه هر دو با هم متفق شده اند . معنای اين نام ، آن است كه راستی بهتر است و برخی گفته اند كه منتهای خير است و ارديبهشت ملك آتش و نور است و اين دو با او مناسبت دارد.
خلف تبریزی آورده که این روز نیک است برای به معبد و آتشکده رفتن و از پادشاهان حاجت خود خواستن و به جنگ و کارزار شدن.
اریبهشتگان ترازینه خورشید در راستی ودرستی.
